Wat een toepasselijke vraag 😉
Het antwoord op deze theevraag, deelde ik eerder op Instagram, maar long story (hehe ><) short:

“Over een aanstormend actrice, Tess, die in de horeca werkt als: “job to pay the rent”. Nogal cliché voor een actrice (dat vindt Tess zelf ook), maar het werk is goed te combineren met audities (en helaas ook met afwijzingen). Bovendien houdt Tess zo voldoende tijd over voor haar sociale leven met haar bff: Eva (die absoluut haar naam eer aandoet doordat ze – yolo – een hapje uit die verrekte appel nam).

In het paradijs (lees: Utrecht) is Tess de hoofdpersoon, maar een mannelijke tegenspeler is nog niet definitief gecast. Hoewel er op haar horecabaan zeker een love interest voldoet aan die rol, zijn er ook kapers op de kust. Zoals het duo Britt & Lisa, die net als Eva & Tess besties zijn, maar dan Bitchy Best Friends.

Zou Tess ooit de rol van haar leven krijgen, waardoor ze doorbreekt op het witte doek? Haar eigen leven begint ondertussen steeds meer op een reality soap te lijken, zucht… Veel succes, of zoals ze in de acteerwereld zeggen: Toi toi, Tess!“

Oh ja, nou zeg! Dit is precies wat ik heb geschreven! 😉
De titel is: Toi toi, Tess! en in mijn boekupdate #1 hoopte ik het op Valentijnsdag mijn manuscript aan uitgeverijen op te sturen.
Dat is helaas niet gelukt #sadsmiley 🙁

De nasleep van een pittig jaar, mijn ouderlijk huis dat na het overlijden van mijn moeder leeg opgeleverd moest worden aan de woningbouw en de rouw zorgden voor wat vertraging. Daar baalde ik van, ook naar de proeflezers toe.

Maar ik ben nog steeds 40, en dat duurt (gelukkig ;-)) ook nog wel even. Dus het boek op mijn 40e aan een uitgeverij sturen, is nog altijd haalbaar.

Op de valreep van 2023 schreef ik mijn boek af, maar ik heb besloten de vertelvorm aan te passen. Niet langer geschreven vanuit de ik-vorm, maar vanuit de zij-vorm. Ik merkte bij het herlezen dat ik dat een prettigere vorm vind. Dat betekent dat ik (vooral) veel werkwoorden aan het vervoegen ben, en dat zijn er nogal wat ;-). Maar ik heb inmiddels 24 pagina’s van de 174 pagina’s in A4 omgeschreven, dus recht zo die gaat.

En ik weet niet meer welke meme over schrijvers dat was, maar het is écht waar dat je je eigen karakters wel verdraaid leuk moet vinden én je boek ook, want je moet het zelf ont-zet-tend vaak herlezen, haha :-).

Gelukkig ben ik gek op mijn karakters en soms klier ik wat met AI door mijn karakterbeschrijvingen in de prompt te geven. Dat resulteert dan in de volgende plaatjes:

Anyway, ik ben dus nog (heel) eventjes zoet met Tess en de rest, maar het idee dat ze dit jaar door anderen gelezen gaan worden, maakt me onwijs trots en enthousiast. Misschien heb ik het me mezelf lastiger gemaakt door de vertelvorm aan te passen, maar al doende haal ik er toch nog wat kleinigheidjes uit en zo kan het boek in haar beste vorm naar de proeflezers. Ik heb er nu al zin in :-).

Tot de volgende boekupdate! Ik ga niets jinxen door met data te strooien dit keer 😉

Liefs,
Lindsay